| Abstrakt | Symboliczna rola wyglądu zewnętrznego w średniowieczu została już wielokrotnie zauważona przez tzw. „historyków idei”. Zjawisko to znalazło także odzwierciedlenie w literaturze staropolskiej. W literaturze średnioangielskiej istnieją interesujące opisy utrefionych włosów męskich. Ta moda dotarła także na wschód Europy, wywołując moralne kontrowersje, co zostało utrwalone w utworach stanowych. W Polsce powstał wtedy Antigameratus Mikołaja Frowina. Autor najprawdopodobniej zwraca się przeciwko „cudzołożnikowi”, porównywanemu do zwierząt i noszącemu nieskromne odzienie. Ważnym elementem opisu są długie, starannie ułożone włosy. Takie same włosy, chociaż sprawiające żałosne wrażenie, ma Sprzedawca Odpustów w Opowieściach kanterberyjskich, co, jak to zostało ujęte w krytyce dzieła Chaucera, sugeruje praktyki homoseksualne. |